Vroeger was er veel ruzie, tegenwoordig worden de problemen uitgesproken. 'Bijna elke kwestie blijkt oplosbaar', zeggen broer en zussen Hol. Samen geven zij leiding aan Holbox, het bedrijf achter het kartonnen reclamemateriaal in supermarkten.
'Ook ik ben sterfelijk', denkt vader Jan Hol vijf jaar gerug. Zijn hart sputtert, hij moet een operatie ondergaan en maakt zich zorgen over de toekomst. 'Wat als ik omval hoe moet het dan verder met het bedrijf?'
De inmiddels 73-jarige Hol weet dat de tijd is gekomen zijn opvolging te regelen. Hol denkt na, raadpleegt deskundigen en trekt zijn conclusie. Drie jaar later heeft hij de aandelen van Holbox gelijkelijk over zijn drie kinderen verdeeld: zoon Martijn (48) en dochters Anouk en Chantal, een tweeling van 43. Zo neemt Hol senior langzamerhand meer afstand van het bedrijf dat hij ruim veertig jaar heeft geleid.
Holbox wordt in 1976 opgericht. Jan Hol begint zijn carrière als scheepswerktuigkundige op de wilde vaart. Maar na de ontmoeting met Wies, zijn toenmalige vriendin en huidige vrouw, zoekt hij een betrekking aan wal. Daar begint hij als agent in verpakkingsmateriaal, maar besluit al snel zelf kartonnen dozen te gaan produceren. Van het een komt het ander. Inmiddels telt Holbox verdeeld over de vestiging in het Limburgse Echt en het Poolse Gliwice 400 medewerkers. Het bedrijf produceert vooral displaymateriaal waarmee bedrijven als Heineken, Douwe Egberts of AB Inbev in de Duitse, Nederlandse, Franse of Belgische supermarkten hun producten onder de aandacht brengen.
Achteraf blijkt de verdeling van de aandelen een belangrijk moment voor Holbox. Waar de kinderen Hol zich eerst concentreren op hun eigen afdeling, telt vanaf dat moment vooral het belang van de hele onderneming. 'Ik werk in de verkoop', geeft Anouk als voorbeeld. 'Als ik vroeger een contract had afgesloten met een belangrijke klant, moest er op tijd worden geleverd, wat er ook gebeurde. Dat een reclamebureau de spullen te laat had gestuurd vond ik geen excuus. De afdeling productie, die onder leiding staat van Martijn, moest het maar regelen.'
Daar dacht de afdeling productie soms heel anders over. 'Wij vonden dat de verkopers de klanten in die gevallen moesten uitleggen wat er was misgegaan en waarom er vertraging was', zegt Martijn. 'De gang van zaken was ons immers niet aan te rekenen.'
Niet zelden zijn de kinderen Holbox boos en slaan zij met deuren. Niet zelden ook organiseert moeder Wies bilaterale gesprekken, peilt zij de meningen bij de strijdende partijen en probeert ze vervolgens iedereen met zorgvuldig geformuleerde compromissen dichter bij elkaar te brengen.
'Nu we allemaal mede-eigenaar zijn, loop het gelukkig anders', zegt Chantal. 'Als er problemen zijn, dan gaan we met elkaar om tafel en worden alle argumenten besproken. Zo begrijpen we waar iedereen mee bezig is. Als eigenaar hebben we geleerd ook zakelijk te communiceren.' Dat blijkt te werken. 'Bijna alles is oplosbaar, weten we nu.'
De kinderen Hol zijn al jong geïnteresseerd in het bedrijf. Als kind gaan zij graag en vaak mee met hun vader. Het magazijn is een ideale plek voor een spelletje verstoppertje, de steekkarren lenen zich uitstekend als step.
Hun huidige rol binnen het bedrijf ervaren de kinderen als vanzelfsprekend. Martijn is algemeen directeur, Anouk regelt de sales, Chantal is verantwoordelijk voor de marketing en de webshop.
'Martijn is en blijft de oudste', zegt Anouk. Een positie die meteen al vast lag. 'Vroeger aarzelde hij niet ons te vertellen dat we nog te jong waren voor de discotheek en ons moesten melden in de jeugdsoos.
Vader Jan omschrijft Martijn als 'de kapitein op het schip'. 'Hij is onder andere verantwoordelijk voor de productie en dat is de afdeling waar alles samenkomt. Zo is hij van alles op de hoogte en kent hij het bedrijf als de beste.'
Dat blijkt bijvoorbeeld tijdens de kredietcrisis. Holbox krijgt het moeilijk, de bank doet lastig en vader besluit de financiën over te dragen aan zijn zoon. De schulden worden afgelost, de solvabiliteit verbetert en het voortbestaan van Holbox wordt veiliggesteld. En dat is mede te danken aan de inspanningen van Martijn.
'Dat betekent niet dat we buitenspel staan', benadrukt Chantal. 'Natuurlijk is Martijn op dagelijkse basis eindverantwoordelijk, maar grote investeringen worden alleen gedaan als iedereen het ermee eens is. Wanneer er geen compromis wordt bereikt, dan gaat het niet door. We zouden geen andere regeling willen. Want we moeten natuurlijk voorkomen dat de familieverhoudingen onder druk komen te staan.'
Bron: Het Financieele Dagblad, 27-12-2019
